Plotscast Live - In gesprek met Judy Blank
Bijgewerkt op: 27 apr. 2021
15 april werd Plotscast Live opgenomen in de studio. Met niemand minder dan Judy Blank, Elten Kiene en RIENK. Na de opnames sprak ik Judy en vertelde zij over de avond, haar komende plaat en nieuwe sound!
"Ik geloof in de kracht van kwetsbaarheid." - Judy Blank
Hoe vond je het opnemen vanavond?
Superleuk! Echt, het is zo fijn als ik gevraagd wordt voor een project van Hugo (redactie Plotscast), want dat weet ik nooit precies wat me te wachten staat.
Ik ben best wel van de controle dus in aanloop hier naartoe had ik er best wel moeite mee. Dat ik dacht: Ik weet niet wat de bedoeling is!
Toen belde RIENK (mede-artiest van de avond) mij: 'Wat is eigenlijk de bedoeling?'
Weet ik veel, bel Hugo! Maar Hugo weet het ook niet (RIENK en Judy lachen).
Ik kan daar best wel van in de stress schieten. Maar als ik hier dan eenmaal ben en je zet verschillende mensen van verschillende disciplines in een ruimte die allemaal kunst als liefde hebben, kun je toch hele mooie dingen maken.
Dát is het mooie van vanavond, dat er echt iets is ontstaan buiten mijn comfortzone wat ik anders niet had gedaan. Je kunt dit niet voorspellen. Dat is bij een gewone show die ik speel wel zo.
Een groot verschil met een televisie-optreden?
Ja, dat is heel erg gerepeteerd van te voren. De dag van te voren repeteren op de set. En het is opgenomen ook. Dus als er iets grandioos mis gaat dan had dat ook nog wel opnieuw gekund. Maar het is wel echt een format waar je dan onderdeel van bent. Daar is geen ruimte voor een maatje extra, of ik voel dit zo dus ik speel dit zo.
Dan krijg je wel: “Nee, zo doen we dat hier niet.”
Heb je hier dan meer intuïtief kunnen spelen?
Zeker! Het is hartstikke intuïtief. Ik denk dat RIENK en ik allebei wel gebaat zijn bij een beetje een richtlijn. Maar die hebben we samen gemaakt. Dat was wel leuk om van te voren te doen want dan hebben we er al iets van onszelf ingestopt. Het is niet helemaal random, maar ook niet helemaal dichtgetimmerd. En dat is wel fijn, om ook luchtige muziek te kunnen maken en ook te merken dat je daar makkelijker in wordt op het moment dat je merkt dat anderen met wie je speelt daar ook waardering voor hebben.
Het is niet zomaar een jam, je maakt wel echt een eindproduct. En dat is best uniek.
Veel van jouw liedjes zijn best persoonlijk. Is dat iets wat jij wil uitdragen? Wil je die kwetsbaarheid op
zoeken?
Ja, ik geloof heel erg in de kracht van kwetsbaarheid. Bijvoorbeeld als je tegen iemand durft te zeggen dat het eigenlijk niet zo lekker gaat. Als je dat eerlijk zegt dan schept dat een soort vertrouwen. Niet dat je alleen maar moet praten over hoe slecht het met je gaat maar àls je dat een keer doet dan gaat je masker een beetje af. Dat is juist iets heel oprechts.
Ik denk dat mijn liedjes dat ook heel erg hebben. Het heeft voor mij geen zin om mij anders voor te doen dan ik ben. Ik denk dat daarom heel veel mensen zich in die liedjes kunnen vinden. Omdat het gewoon emoties zijn, tastbare emoties die je op je eigen levensverhaal kunt toepassen. Het zijn redelijk herkenbare thema’s. Dat vind ik ook wel het mooiste aan liedjes schrijven. Dat je vanuit je eigen perspectief iets kunt schrijven maar het voor heel veel mensen iets kan betekenen. Dat is voor mij echt een magisch iets.
Zou jij nog iets willen vertellen? Iets waarnaar je streeft, iets wat uitkomt in de toekomst?
Dat de gift van tijd het afgelopen jaar ook wel een hele mooie was. Dat het niet alleen maar ellende was dat shows niet doorgingen of het leven in general voor je gevoel misschien even stilstaat. Dat heeft me ook echt geprikkeld om bijvoorbeeld veel meer in sounds te duiken. Er komt een nieuwe plaat uit die ook echt wel anders klinkt dan wat ik eerder heb gemaakt. En daar ben ik heel enthousiast over.
Het gaat nog heel erg lang duren voordat het allemaal uitkomt omdat ik goede partijen wil vinden die erbij passen. En het is ook nog niet helemaal af. Maar de liedjes zijn echt in een ander jasje gestoken. Ik ben zelf heel veel gaan experimenteren met een Juno-6, een hele oude synthesizer uit de jaren 80. Dus bijvoorbeeld ook de hele soundtrack van Stranger Things opgeschreven, dat vond ik al helemaal te gek.
Mijn producer is nu, Roy van Rosendaal, een Utrechter. Misschien ken je hem van Figgie en Donna Blue, Corny Cat is zijn eigen project. Hij speelt ook in mijn band. We waren aan die liedjes bezig en toen had hij net een nieuwe synth opgehaald. Stond al helemaal aangesloten. Toen ging ik spelen en vanaf dat moment zat ik 4 uur lang in een soort space-land. Daar heb ik allemaal dingen en lijntjes bedacht voor de plaat die nu niet meer weg te denken zijn. Dat is zo vet, dat één instrument dat kan aanwakkeren.
Dat is nu echt de sound van die plaat geworden. Heel veel Juno en Yamaha-PS20, dat is ook een synth uit 1981.
Dat zijn de pareltjes.
Ja dat zijn echt de hele vette sounds die ik eerder nog niet kende. En nu denk ik: “Wow! Zo veel kleur, ze geven zoveel diepgang en kleur aan die liedjes.”
Ik probeer het wel te doseren, dat die liedjes wel overeind blijven maar ik vind het echt leuk om een keer niet: Ik ga naar Nashville en vraag hele goede muzikanten of zij iets willen inspelen op gitaar en bas en drums. Er komt nu veel meer vanuit mezelf.
Dan kom je weer terug op dat intuïtieve. Dat is gewoon heel bijzonder, een supervette kracht die je op sommige dagen wel in je hebt en op andere dagen weer helemaal niet.
Omdat ik nu de tijd heb om aan die plaat te schaven haal ik wel wat pareltjes eruit voor mezelf. Die neem ik op en dat is wel erg vet.
Deze Plotscast Live wil je horen! Vanaf nú te beluisteren op jouw favoriete podcast-app. Met Judy Blank, Elten Kiene en RIENK!
Plotscast wordt mede mogelijk gemaakt door de Gemeente Utrecht en het Prins Bernhard Cultuurfonds.