Plotscast Mozaïek - Woorden van Charlotte Beerda
Bijgewerkt op: 7 jan. 2021
Plotscast is begonnen in de eerste week van de lockdown in 2020. De podcast bestond uit inzendingen van dichters, denkers en dromers die zij thuis opnamen. Op hun telefoon, buiten of in hun geïmproviseerde studio in de bezemkast. Deze werden tot mozaïek gemaakt. In dit blog schijnen we een licht op deze Plotscasters van het eerste uur. Deze keer: Charlotte Beerda.
"Ik groei de moed." - Charlotte Beerda
Elke twee weken verschijnt een nieuwe Plotscast, sinds kort zowel mozaïek als live. In de mozaïek kom je alles tegen; groots, meeslepend, klein, tegendraads, schurend. Plots begonnen we daar, en plots was daar Charlotte.
Charlotte Beerda is schrijver en performer. Met haar roots in de muziek en spoken word, schrijft Charlotte Poëzie voor op het Podium, Poëzie op Papier en Poëzie op (je) Plaat. Voor de eerste aflevering van Plotscast zond zij een prachtig stuk in, dat je hier kunt teruglezen.
Ik groei de moed ik trek de dagen van me af als pleisters kijk de andere kant doe net alsof dat pijnloos is
Ik weet dat tijd kan buigen dagen verspringen het enkele feit dat je de toekomst voorspelt diezelfde toekomst beïnvloedt een rechte lijn op de aarde vanuit de hemel gezien een bolling is
Maar ik zie ook de brandhaarden ogen van vluchtelingen aangespoelde kinderen de mondhoeken van Greta Thunberg en die van Trump uitstervende dieren
Hoe kan het dat twee lichamen elkaar nooit echt raken maar een botsing als die maar hard genoeg fataal is
Laat lucht licht zijn ruimte om te ademen wij zijn het ecosysteem niet gescheiden van de natuur ik zal deze aarde nooit verlaten
Ik groei de moed
Ik ben niet bang, want ik moet mijn eigen hart een huis blijven bieden mijn dochtertje van vijf mama, ik droomde dat een kwade geest de wereld vernielde
Met een zwaar hart zeg ik liefje geesten bestaan niet
Ik laat de waarheid voel de kou door mij heen stromen als water door een stoffen doek duik diep haal andere waarheden omhoog als parels strek ze met één hand boven water Het glinsterende zonlicht rijg ze aaneen met mijn adem
Het effect van de vlinderslag
Ik ben niet bang want ik moet mijn eigen hart een huis blijven bieden en ik zeg tegen mijn dochter weet je waarom ik niet bang ben?
Omdat ik geloof, dat zelfs als dat gebeurt, alles omgeven en doordrongen met liefde is en alleen liefde is
Ik vind de moed groei hem elke dag ik sta voor een zacht hart
En er zit zo veel lucht tussen ons dat als je alles samen zou persen we niet groter zouden zijn dan een appel dat twee lichamen elkaar nooit echt raken
Rechte lijnen op de aarde laten hun kromming pas zien vanaf de hemel
Laat lucht licht zijn ruimte om te ademen
Ik vind de moed groei hem bijna dagelijks
- Charlotte Beerda
Benieuwd naar hoe Charlotte haar stuk zelf voordraagt? Luister naar 'Ik Groei De Moed' in aflevering #1 van Plotscast. Te beluisteren op jouw favoriete podcastapp.